Totaal aantal pageviews

woensdag 30 november 2011

Onder het voetlicht


Als ik naar de grond kijk
Zie ik stoer
Mijn voeten staan
Stevig in de schoenen
Kan niet begrijpen
Dat ik een verkeerd been heb
Om uit bed te stappen
Laat staan een zere
Om tegen aan te schoppen
Ja, daarna...
Dat snapt een kind
Nog wel

Grenzeloze controle?


Grenzübergang:

IS HET NIET GRENSOVERSCHREIDEND
DAT MIJN GANG OVER DE GRENS
OP BEELD WORDT VASTGELEGD?

De zorg vooraf...scheelt achteraf


Een ongeluk zit soms in een klein hoekje
En is zo gebeurd
Waarom zou je dan niet
Maatregelen bedenken
Om zo de kans er op
Te verkleinen

Omdat de olievlek zweeg
Brak het water
Bleek een huiler
Uiterst kwetsbaar
Kost het bakken goud
Besparing op veilig
Heeft geen zin
Spijt komt te laat
Je kop in het zand verstikt
Protesteren niet!

Woordelijk leven / liederlijk schrijven?


Soms probeer ik te verklaren waarom ik schrijf.
Ik observeer en leg vast zo stel ik.
Hier geef ik het wat dichterlijk weer:

Betreed je leefwereld
Observeer en beschrijf
Ontwijk obstakels
Of loop er eens omheen
Verklaar de reden
Van een straat
Leg een vinger
Op een zere plek
Knoop gesprekken aan
Met passanten
Of beluister hun klacht
Over de tijd
Kom later nog eens terug
Om het in ander licht te zien
Of je bent gegroeid
En je ziet het
In nieuw perspectief



dinsdag 29 november 2011

Bartjens rekent ook met taal...


Het opsommen van cijfers
Zet me aan het denken
Kost me wel wat hoofdbrekens
Opgeteld word ik wat wijzer
Ik blijf koel,
Verlies niet de moed.
Blijkt het
Een opgave
Waarvan ik
Tóch
Het antwoord weet…

Het valt te proberen...


Vogeloverlast Schiphol aangepakt:

Het lijkt wellicht een noodgreep
maar het valt te proberen:
Laat vogels zien
dat ook orca's vliegen kunnen.
Wellicht volgen zij
naar Tenerife...

Liever geen draai gevonden...


Vicieuze cirkel

Deskundigen hebben ontdekt
dat de cirkel waarin je je
dwangmatig kunt gaan begeven
op het hoogtepunt
geen einde lijkt te hebben.
Naarmate je langer ronddoolt
wordt de cirkel
beslist niet ronder,
maar eerder hoekiger
en gebutst;
kun je je zelfs gaan bezeren.
Als je de uitweg
met wat hulp gevonden hebt
dan herken je vaak
ook het begin
en ga je die situatie
in de toekomst uit de weg

Toch heeft het leven patronen in zich
en gaat het vaak juist lekker en gemakkelijk
als je ergens je draai gevonden hebt.
Maar het bewegen in een zogenaamde vicieuze
cirkel is geen pretje en is zwaarder dan sleur.

zondag 27 november 2011

Moedergevoel


Als je zelf al op leeftijd bent en zelfs kinderen hebt,
dan is het een groot geschenk als een ouder nog in leven is.
Onlangs werd ik geraakt door zo'n bericht. Moeder werd gefeliciteerd.
Zeker omdat vader reeds was overleden. Ik reageerde met het volgende
gedicht:

Mooi te weten
Dat jouw jeugd
En ouder-zijn
Voortkomen uit haar jaren
Waar het verleden in is gevallen
Een rimpeling trekt
Naar de plons
Die jij teweegbrengt
Door samen
Een stukje op te zwemmen
Hebben  jouw kinderen
De slag ook onder de knie
Of staan ze nog
Bedremmeld aan de kant?


Ik hoop dat vele generaties
lange tijd met elkaar het
leven mogen delen.

Vergeten boodschap


Vandaag of eigenlijk gister ontving ik het bericht dat er een artikel was
geplaatst op:
http://woordenuitmijnbroekzak.wordpress.com/author/woordenuitmijnbroekzak/
Ik herkende dat gevoel, ergernis en twijfel aan geheugen.
En reageerde door middel van dit gedicht:


De telefoon gaat hoorbaar
'tig keer over
Het huis is groot
Of ze zijn in de tuin
^~<>¥# dit is de voicemail van...
Je weet niet meer
Waarom je belde
En haakt dus af
Bedenkt een korte boodschap
En belt terug
Waarom geen extra cijfer
Waardoor je beslist
Die voicemail niet meer krijgt
Of juist wel?
Alleen e- mail ik dan liever
Daarop passen immers
Veel meer levenstekens

vrijdag 25 november 2011

Nadelen Sociale Media


FACEBOOK:
Je gezicht
spreekt boekdelen
maar waarom
moet ik
jouw gezicht
met
de hele wereld
delen?

Verbod legbatterijen 2012


Het was wel makkelijk:
Hoorde je
TOKTOK
Dan wist je:
De batterij
Is bijna leeg

Klachten richting hulpverlening


Klant:" Ik sta hier bij het kastje, maar kunt u in
ieder geval zeggen bij wélke muur ik moet zijn?" *

* Nationale ombudsman tikt UWV op de vingers

donderdag 24 november 2011

Bergen moet je soms over...


Ik kreeg bericht van:
http://dichtgezicht.wordpress.com/2011/11/24/bergen/
Hier staat een gedicht getiteld: BERGEN

Een berg,
massief en onontkoombaar.
Ik wil wegkruipen en vluchten,
maar het is een grote berg
en de tijd walst over me heen.
Ik hoor mezelf zuchten
hoe kom ik hier overheen
en hou ik mezelf op de been

————
Ik kreeg een negatief beeld
en reageerde "opbeurend":

Soms moet je
Een stijgende weg
Volgen naar de top
Bovenop
Kun je
Het dal beneden zien
En overwegen
Verder te gaan
Of terug te keren
De route blijft gelijk
Naar beneden

Lekker slapen


Als kind kennen we het allemaal:
Kom je op de slaapkamer
En denk je iets te zien of te horen
Van rustig in bed stappen
Kan geen sprake meer zijn
Ouders kunnen komen
Om de angst te weerleggen
Of 's nachts ontwaken
Na een spannende droom
Bibberend onder de dekens
Wat is werkelijkheid?
Als volwassene
Heb je dat veel minder
Gelukkig ligt er altijd
Iemand naast me...
Een sterke vrouw
---------

KRAK!
Wat hoor ik
Van onder mijn bed?
Durf niet te kijken
Of juist toch
Om niet
Onzeker te blijven
Ik sla een arm
Om pluchen tijger
GROM!
Samen vallen we
In slaap
ZZZZZzzzzz

Slaap lekker

woensdag 23 november 2011

Kleine dingen nader bekeken

Maandag j.l. kreeg ik op de melding binnen van een nieuw bericht op de site:
http://woordenuitmijnbroekzak.wordpress.com/2011/11/21/in-beeld/
Allereerst zag ik een prachtige foto. Hierbij nogmaals geplaatst.


De begeleidende tekst informeerde  over de waardering van "kleine dingen" Veel details ontgaan ons in de struggle for life en we nemen veel voor vanzelfsprekend aan. Een voetganger die oversteekt, een blad dat valt uit de boom, omdat het herfst is. Een warme maaltijd na een stevige wandeling door de kou. De fragiele vleugels van een libelle ( citaat van de maakster).
_________
Ik wilde hier op reageren, zeker omdat ik de foto zo prachtig vond:
 
Is een libelle in staat
Een Margriet te lezen?
Overwint zij de angst
als van die vlieg
die de krant
wilde lezen
maar de dood heeft gevonden
omdat het de eigenaar belette
alle woorden
in één oogopslag te zien?

dinsdag 22 november 2011

Bepaal de eigen gedachtenstroom!


Denken wordt soms als vijand gezien. Dan slaat het om in piekeren. Gisteren las ik
op een door mij graag gevolgde site - http://suusschrijft.wordpress.com/2011/11/21/denken/
Een citaat uit het boek: "Meditatie" geschreven door Barry Long:

‘Je tegenstander is het denken. Het is je denken dat piekert, woelend van de negatieve emoties; je denken dat je in de steek laat omdat het niet in staat is in te zien hoe mechanisch het zelf is.

Je hoeft nergens afstand van te doen, je hoeft niet af te reizen naar verre landen of je terug te trekken in een woud of in een grot. Het denken is daar waar jij bent, en daar moet je er meester van worden.’

——————————
Ik reageerde met een positieve kijk middels het volgende gedicht:

De gedachtenstroom sturen
Niet steeds dezelfde bedding
Altijd vanuit dezelfde bron
Dan wordt denken
Wellicht een lichtpunt
Omdat zware last
Vergeten wordt
De geest wordt sterker
Roeit tegen de stroom!

maandag 21 november 2011

Die Sint toch!

Sinterklaas:

Elk jaar, eind oktober, bekruipt mij een apart gevoel.
Ik heb het gevoel, te worden bekeken en afgeluisterd.
Bewijzen heb ik nooit. Geen spoor van microfoons,
Laat staan van mogelijke spionnen. Toch vind ik het vreemd:
staat er opeens één schoen bij de kachel. Met daarin een presentje.
Ik heb geen idee waarom.
Af en toe is het slechts een lege schoen die daar staat. Maar vanmorgen
zat er een zakje zout in! Was ik soms stout geweest?
Mijn naam schijnt in het boek van Sint Nicolaas terecht te zijn gekomen.
Ik zou niet weten hoe.
Toch heb ik vaak de indruk gehad dat er naast mijn gezin er meer gebeurde
in- en rond het huis. Getrappel door de straat of voetstappen op ons dak.
Vanmorgen las ik in de krant een heel vreemd bericht:
Kinderen worden opgeroepen hun persoonsgegevens door te geven aan het Sinterklaasjournaal.
Zo kom je in het Grote Boek te staan. Dit is toch wel zeer privacy gevoelig.
Mijn voorgevoel wordt wel steeds sterker.

http://www.ouders.nl/mnie2011-sinterklaasjournaal.htm

Ketting van gedichten


Er zijn mensen die ik af en toe een gedicht toezendt. Omdat zij
geïnteresseerd zijn in poëzie, maar ook in mijn dichterlijke
activiteiten. Zo kreeg ik onlangs ook een gedichtje terug.
Niet van mijn "fan" zelf, maar van een echte dichter.
Vooral ook omdat de inhoud van dat gedicht haar zo aansprak.


Schroeiplek
Niet huilen, maar schrijven om wat voorbij is.
 
Niet later,maar nu,
die tijd in verzen vangen.
 
De dingen niet dwingen,
maar schikken en zingen.
 
Niet zeggen: tijd heelt,
maar toeslaan en dichten.
Schrijven is pijn herverdelen
in achterklap op rijm.
 
Niet ongeremd, niet ongerijmd'
maar wonend in woorden.
 
Doodgewoon wonend en wachtend
op licht in het gedicht.
 
Tijd wijst uit.
Tijd wist weg.


Dichter: Joris Denoo


* Stuur mij gerust eens een gedichtje toe.
Wat u aanspreekt of zelf geschreven heeft.
Laat ons de poëzie verspreiden!

Hoofd in de wolken

Afgelopen vrijdag las ik op: http://suusschrijft.wordpress.com/2011/11/18/in-de-wolken/
het volgende:

In de wolken

Met mijn hoofd in de wolken
ben ik het zicht snel kwijt
dus probeer ik
veilig vooruit te komen
tot mijn verstand weer
helder lijkt
-----

Mooie woorden die door de laaghangende wolken en mist zo toepasselijk waren.
Ik wist dat ik daar in het verleden ook eens woorden voor vond, maar ik maakte er nu het volgende van:

Moet ik iets
door de knieën
omdat ik
zo gegroeid
de wolken overstijg?
Kan ik wellicht
de zon  zien schijnen.
Kom daar eens achter!

zondag 20 november 2011

Wat míst?


Mist

Een auto mist verlichting
De rechterkoplamp doet het niet
Daardoor is het lastig rijden
Zoek je weg eens
Half beschenen
Tot een tegenligger
Jou komen ziet
Eén lantaarn
Daar in de verte
Het voertuig blijkt breder
Dat had de chauffeur gemist
KNAL! Toch raak

zaterdag 19 november 2011

Zondag zijn we plaatsgebonden


Het fietsenrek
Bij de halte
Is op zondag leeg
De bus rijdt niet
Wel gaat
De collectebus rond
Allereerst
Voor eigen parochie
Daarna voor
Verspreiding van Het Woord
Ver over de grens

Het milieu en het platteland


Op een landweggetje
Tussen landerijen
Waar koeien grazen
Ontwaar ik
Een blauwe container
Halen ze
Het oud-papier op
Of is dat soms
De mestboekhouding
Waar men
Vanaf wil?

donderdag 17 november 2011

Woorden voor een jarige.

De afgelopen week waren er een aantal jarigen in mijn omgeving.
Ik stuurde hen de volgende woorden:

Allereerst van harte!
Geniet vooral
Van deze dag
Pak een leermoment
Van het afgelopen jaar
Wees trots op
Wat je hebt bereikt
Hef het glas
En drink op de toekomst
Zeg tegen jezelf
Dat je morgen
Een nieuwe uitdaging kiest
Je hebt nog een jaar
Om te groeien!



Het zijn welgemeende woorden
Die eigenlijk gelden voor iedereen!

Wat een uitvinding!


Handig zo'n e-boek:
Als ik klaar ben met lezen
Trek ik de stekker
Uit het stopcontact
Leg het snoer
Op de bladzij
Waar ik gebleven was
Weet ik morgen
Waar ik moet beginnen!

woensdag 16 november 2011

Teruggrijpen naar oude pluspunten


Mijn telefoonprovider
Komt met iets nieuws:
Een haakje
Voor aan de muur
Waaraan ik dan
Mijn mobieltje
Kan hangen
Wat aangeeft
Dat de telefoon
Van de haak ligt;
Dat je even
Onbereikbaar bent.

dinsdag 15 november 2011

Wat bepaalt je toekomst?

Toekomst

We dromen vaak over de toekomst. Soms over ons leven, een jaar later. Of nog veel verder...
Hoe zal het leven dan zijn? Van jezelf, maar vaak ook: hoe zal de wereld er dan uit zien?
Vragen te over. Neem nu het jaar 2000, dat moest een magisch jaar worden:
geen auto's meer, maar zwevende vervoersmiddelen, we zouden op de maan wonen en noem maar op. Is het tegengevallen dat het niet zo ver gekomen is? Ik weet het niet. Er zijn genoeg andere ontwikkelingen geweest. Neem de telefoon. Bijna iedereen heeft tegenwoordig een mobieltje, een telefoon waar je overal mee kunt bellen en vaak ook nog veel meer. SMS-en, Twitteren, Filmpjes bekijken etc.
Ik moest hier aan denken toen ik deze site bezocht:

http://datschrijvendemeisje.wordpress.com/

Hier worden een aantal ontwikkelingen voorspeld:
  • Een chip in je arm waar je gegevens op staan. Geen portemonee meer nodig.
  • Even een dagje op vakantie...is over 20 jaar mogelijk met een holografisch apparaat.
    Dan waan je je op een tropisch eiland! Terwijl je op kantoor zit.
  • Apparaten worden bestuurd met je hersenen.
Leuk bedacht allemaal, maar je kunt je voorstellen dat er niet alleen voordelen aan deze ontwikkelingen kleven. Zo moge duidelijk zijn uit mijn gedicht / reactie:

Hoe vaak
Heeft een gedachte
Geen kronkel
Wens je iets of iemand
Iets heeeeel ergs toe?
Stel je dan eens voor
Wat de apparaten
Onbedoeld gaan uitvoeren!
Steekt een electrisch mes
Een medeweggebruiker neer
Terwijl je zelf
Ook wel fout was
In het verkeer
Nee, het wordt echt link
Als zo veel vanzelf gaat
En kost het juist
Heel veel moeite
De troep weer
Op te ruimen.


Ik praat geen angst aan hoor, maar bezie het allemaal een beetje kritisch en neem het met een korreltje zout. Bij sommige voorspellingen ga ik glimlachen, andere verwerp ik.
Waar zien we elkaar over pakweg 25 jaar? Kunnen we elkaar overal zien via een implantaat-scherm? Bent u lezer dan nog wel op aarde of zweeft u rond in de buurt van jupiter?
Is het niet beter een paar realiseerbare dromen te verwezenlijken?

Schrijven is een recht!

Vandaag las ik een gedicht over Onvermogen. En wel op:

http://dichtgezicht.wordpress.com/2011/11/15/onvermogen/#comments/

De bedenker wil daar graag het handschrift zijn van iemand.
Prachtig vind ik dat! Hoe mooi bedacht.
Ik reageerde direct met een gedachte / gedicht:

Als je niet
De kracht hebt
Om te schrijven
Geen vingers
Om te grijpen
De hand ontbreekt
Om de pen te sturen
Blijf vooral bedenken
Wat je achter zou laten
Op het blanke papier
Niet alleen voor je zelf
Maar wellicht juist
Voor die ánder


* de gedachten zijn vrij, die kan niemand je ontnemen

maandag 14 november 2011

Muziek, kunnen we zonder?

Maandag, monday ; er  zijn genoeg liedjes die daar over gaan. Een liedje dat vaak door mijn hoofd gaat, als het maandag is of als deze dag ter sprake komt,  is die van The Boomtownrats:"I don't like mondays". Maar er zijn er meer:
  • The Bangles -  Manic mondays
  • Boomtown Rats - I don't like Mondays
  • The Jam - Monday
  • WILCO - Monday
  •  Melanie C - Suddenly Monday
  • Paul Williams - Rainy Days and Mondays
    (ook gezongen door The Carpenters)
  • Mamas & The Papas - Monday, monday
  • NOFX - Thank God It's Monday
  • New Order - Blue Monday
Mijn gedachtes zijn niet zo somber, als die in de meeste liedjes. Toch kwam het thema muziek en maandag bij mij bovendrijven.
Zeker ook toen ik de volgende site bezocht: http://datschrijvendemeisje.wordpress.com/2011/11/13/rip/
De maakster klinkt heel wanhopig, omdat zij haar iPod niet meer kan gebruiken. "Help! Geen muziek. Wat nú?"
Ik bedacht een oplossing, dat moge duidelijk worden uit het gedicht:


Zing een eigen wijsje
Fluit een zelf bedachte melodie
Omdat hetzelfde liedje
Toch geen hit wordt
Maar wel
In je hoofd
Blijft zitten
Dans gerust!

 

zondag 13 november 2011

Eenzaamheid?



Heel alleen

Boven in de boom
Hangt een rode appel
Hij is de enige vrucht
Die niet gevallen is
Er zijn zelfs geen bladeren meer
Is hij zo vasthoudend
Heeft hij karakter?
De schil is rood en gerimpeld
Niet van schaamte,
Maar van ouderdom
Hij zal zich straks wel loslaten
De landing zal zachter zijn
Gedempt door het loof op de grond
Het zal gaan zoals altijd
Generaties lang
Hij valt niet ver van de stam

zaterdag 12 november 2011

Een robot kan veel, zo niet alles


Gisteren las ik een verhaaltje
over een bekende situatie tijdens een feestje.
Dat was op: http://woordenuitmijnbroekzak.wordpress.com/2011/11/11/doe-de-robot/
Het droog de titel: "Doe de robot".
Er kwam een gevoel van herkenning in mij boven,
Maar dat niet alleen;
Ik schreef het volgende gedicht:

Door het lawaai
Hoorde ik
De boodschap niet
BIEP
Ik ben
Geprogrammeerd
Altijd te reageren
PLIEP
Geen emotie
Toch bewogen
PLING
De raderen draaien
Schokkend
Verend
En weer terug
ZING
Ik mompel wat
Raak niet
Van de wijs
DING! DONG!
Ik win een prijs
Onbedoeld
Maar toch meegenomen
Ieder heeft talent

CRISIS? De omvang, het formaat:



Meterkast:

De taal overdrijft enorm
Wat de maat betreft
Van deze ruimte
Er is eerder
Sprake van krapte
Toch kan het
Bergen kosten
Dat blijkt wel
Uit de rekening
Die op
De deurmat valt!

vrijdag 11 november 2011

Opeens de weg kwijt!

Vandaag bezocht ik de volgende website:

http://dichtgezicht.wordpress.com/2011/11/05/ik-ben-verdwaald//

Het ging hier over verdwalen.
Er stond hier het volgende:

Wat moet ik nou voelen
weten doe ik niet meer.
Ik moet iets kunnen,
iets bereiken
en alles overwinnen.
Nou mij lukt het niet.
Ik kan alleen nog maar
woorden huilen
in langgerekte zinnen.


Ik kreeg inspiratie en schreef:

Met de bus op weg
Naar een bestemming
Raakte ik de weg toch kwijt
Ik was opgestaan
Voor een wankele grijsaard
Zoals verzocht was op de ruit
Kon ik geen plek meer vinden
Want niemand stapte uit
Lopend naar de chauffeur
Was ik er dus wat eerder
Als ik was blijven zitten
Voorin is sneller
Dan achteraan
Toen de bus eens stopte
Kon ik niet kiezen
"Welke deur?"
Ben gebleven in de bus
Rondreis dus
Gewoon weer terug!

donderdag 10 november 2011

Boodschappen uit de natuur

Een boom
Weet ook
Te schrijven
Hij geeft
De boodschap
Zelfs door
Alleen
Het boek
Heeft geen rug
Of kaft
Om het
Bijeen te houden
Alle bladeren
Verwaaien
In de herfst



Hier werd ik geïnspireerd door het volgende:

fluisteren


wanneer de bomen ruisen
probeer ik vaak te luisteren
want wie weet is het belangrijk
wat ze allemaal fluisteren


Ik schreef dit gedicht naar aanleiding van een bezoekje aan de weblog:

http://suusschrijft.wordpress.com/2011/11/10/fluisteren/

Dat heb ik weer!

Loop ik
Na een ochtend werken
Voldaan
Naar buiten
Richting fietsenhok
Valt er
Iets vochtigs
Op mijn hoofd
"Het regent niet"
Denk ik nog
En voel direct
Ik kijk:
Vieze hand,
VOGELPOEP!


Ik moest direct denken aan een mop.
Die ik ooit las:
Staat een man bij een weiland.
Komt er een boer voorbij,
Reageert de man met een zucht:
" Het is toch niet eerlijk hè, moet u zien,
De koeien hebben beperkte ruimte, terwijl de vogels,
Niet alleen veel kleiner zijn, maar zij hebben de hele lucht!
Op dat moment valt er vogelpoep op zijn schouder, de man kijkt verstoord,
De boer reageert:" U bent vast blij, dat koeien niet vliegen!"

scoop!

Ivo Niehe vertelde gister
Bij Pauw en Witteman
Dat hij
Er in zijn jeugd
Reeds achter kwam
Dat hij
Niet geschikt was
Voor basketbal:
Hij had last
Van zijn eigen-dunk.

woensdag 9 november 2011

Vindingrijk

Nieuwsgierig:
Wat ik vandaag niet weet
Kan ik morgen bedenken
Maar na een nacht
Kan ik wensen dat
Ik nooit had gedacht

Grijs is ook een kleur

Vandaag begon grijs.
Toen ik het nieuwsbulletin van 13:00 uur luisterde,
Hoorde ik de weervrouw zeggen dat
Het onbewolkt zou zijn.
Ik ben na de schoonmaak
Op de fiets gestapt
En ben de zon gaan zoeken
Heb haar niet gevonden
Woon blijkbaar in het Noorden
Daar zou het de hele dag
Bewolkt blijven.


Dit gedicht schreef ik naar aanleiding van de weblog:

http://masjinist.com/2011/11/09/somberweer/


Ik reageerde hier met het volgende gedicht:

Grijstinten
Vormen ook een kleur
In het bestaan
Al is grijs worden
Een teken van tijd
En niet van
Een stoffig leven

maandag 7 november 2011

Veilige haven?

Schreef ik 31 oktober  nog over Mauro, de asielzoeker die uitgewezen dreigt te worden;
vandaag gaat het over de luchthaven en veel wat zich daar afspeelt.



© G.König en Ivar Wakker


LuchthavenGebukt onder dictatuur
Uit nood je oorsprong ontvlucht
Huis en haard varlaten
Familie vaarwel gezegd
Illegaal het vliegtuig genomen
Na landing de grens over gestapt
Betrapt na controle
Vrijheidszoekers worden hier geweerd
Zelfs de littekens worden niet geloofd
Hier in de eerste opvang wachten op asiel
Gekooid gevoel bekruipt me
De lucht is vrij als ik naar boven kijk
Maar niet van donkere wolken
Zij drijven veelal over
Sombere buien blijven


Ik wens u een goede vlucht
Hoop op een behouden terugkomst
Voor hen die hun heil zoeken
In den vreemde,
Hoop ik dat er
Veilige havens blijven.


http://masjinist.blogspot.com/
http://www.machinistlog.nl
http://www.spoormachinist.nl/

zondag 6 november 2011

Natuurlijke censuur!


Zondagmiddag, nog best lekker weer. Goed om nog even te bewegen. Lekker op de fiets gestapt en richting het dorpje Windesheim gefietst. De bomen nog mooi in blad, heel veel bruin, in vele schakeringen. Helaas laat het zonnetje zich niet zien. Ik heb er flink de vaart in, zeker wind mee. Terwijl ik geniet van het droge wegdek, nader ik het groepje huizen en de kerk. Meer is het eigenlijk ook niet. Toch vind ik het altijd weer een mooie fietstocht. Een deel van het kasteel, een paar historische panden en dus de kerk - het is overigens de voormalige brouwerij van het klooster. Ik fiets het dorpje door, steek de weg over en stuur links. Op weg naar huis, noordwaarts. Windje tegen! Waait me er een blad voor de mond! Wie of wat houdt mij tegen om dit te schrijven? Thuis neem ik de iPad op schoot en ik toets mijn woorden in. De afbeelding zet ik er via de computer op.

zaterdag 5 november 2011

Samen zwemmen! Komt met nieuwe app.

Sporten is gezond, leuk en goed voor de sociale contacten.
Vandaag bedacht ik iets nieuws. Ik heb het in de app store nog niet gevonden, maar wellicht is het iets voor in de toekomst!




Synchroon zwemmen:

We hebben
Allemaal
Een app
Op onze
Waterdichte IPOD
Waarop wereldwijd
Op dezelfde maat
In ieders taal
De woorden
Intrekken
Spreid
En sluiten
Te horen zijn
Een sensor
In de badmuts
Geeft aan
Wanneer
Je keren moet
Niet ieder zwembad
Is immers
Even lang

vrijdag 4 november 2011

Poëzie en muziek verenigd!

Gisteravond, 3 november 2011 was het dan zover. Na anderhalf jaar wachten, werd een droom verwezenlijkt. Een serieus optreden op mijn werkplek!
Normaal treden er dan personeelsleden en (ex)revalidanten op met een lied of een muzikale bijdrage of natuurlijk een combinatie daarvan of je moet een a capella artist zijn.
Ik had een aantal gedichten voorgelegd aan de organsatoren en het idee werd enthousiast ontvangen. Zo kreeg ik drie momenten toegewezen, waarin ik dan drie gedichten kon laten horen.
Ik zal u er één niet onthouden:

Is er iemand op de wereld
Zo oud geworden
Dat hij een berg geboren
Heeft zien worden
Of tenminste de groei
Bewust heeft meegemaakt
De veranderingen heeft doorverteld
Aan de volgende generatie
Over hoe het vroeger was
Maar dat het allengs veranderde
Dat de wegen anders liepen
Of dat het water sneller is gaan stromen
Naar het dorp beneden
Dat eerst aan het einde
Van de horizon lag?


donderdag 3 november 2011

Niet zomaar een huisdier

Meerdere keren per week loop ik mijn favoriete sites op het internet af. Staat er een leuk stukje op, een mooi gedichtje of een pakkende illustratie; dan klik ik verder. Mijn brein  begint direct te werken. Ik probeer er voor mij zelf iets van te maken. Ik overdenk de woorden en maak er een nieuw gedicht over of haal een herinnering op. Bij een illustratie maak ik vaak een gedicht dat het gevoel van mij weergeeft of beschrijft wat het plaatje is. Dit moet u als lezer natuurlijk ook niet al te letterlijk nemen. Je kunt met taal zo veel...ik fantaseer er op los!


Vanmorgen
Werden
Jij en ik
Vroeg wakker
Gevangen
Niet in de armen
Van elkaar
Wist ik veel
Dat jij
Een huisdier had
Gelukkig
Lagen we goed
En hebben we het
Voor vandaag
Zo gelaten
Morgen zien we
Wel weer!

© Gedicht: Ivar Wakker
© Illustratie: http://www.veetje.be/thomas-paul/
   Veetje heeft aangegeven dat dit niet haar plaatje is, maar elders van internet heeft   geplukt. Zo maken we er allemaal gebruik van!




woensdag 2 november 2011

Wordfeud - een nieuw fenomeen



Ik heb een iPAD, dus ik kan ook het spel WORDFEUD © spelen. Dat heb ik dus geweten.Allereerst maar eens een spelletje tegen mijn zoon. Het lukte allemaal. Ik als dichter moet natuurlijk wel een woord kennen met de letters op mijn plankje. Mijn zoon had wat meer tijd nodig, maar we hadden afgesproken dat we toch niet al te lang zouden nadenken. (MAX.72 uur is de regel van het spel, maar dat vind ik dus niets!). Later ben ik via het internet gaan zoeken naar een tegenstander. Ik had er direct 3! Het hierboven afgebeelde resultaat was mijn vierde spel en dat heb ik dus gewonnen! Dit keer had ik wederom de rotletters, maar het was halverwege het spel, dus dan kun je nog wat letters speciaal bewaren voor een woord met een Q,Z,X en Y.
Ik nodig u van harte uit om samen met mij eens een spel te spelen.

                                   

Taal is geen woordenbrij,
maar voor mij
een grabbelton
met altijd prijs.